Geert-Jan’s verhaal
Geert-Jan, 57 jaar: “Het is nu afwachten”
Het was op eerste paasdag 4 april 2021. Ik voelde een bultje in mijn nek wat erg gevoelig was. De huisarts verwees me door naar het ziekenhuis voor een punctie. Hieruit bleek dat het om een uitzaaiing van kanker ging. Dit kreeg ik op 29 april te horen en ook dat er geen genezing mogelijk zou zijn. Ons leven stond geheel op zijn kop.
Vele onderzoeken volgden: scans, bloedonderzoek, kijkoperaties, een moedervlek werd verwijderd en onderzocht… Het was allemaal erg spannend en ik verkeerde tussen hoop en vrees. Dit ging weken door maar steeds werd maar niet duidelijk welke vorm van kanker ik had. Mijn oncoloog regelde dat ik op 25 mei in het Erasmus MC terecht kon voor verder onderzoek.
Daar bleek eind mei dat er 2 uitzaaiingen te zien waren, maar de primaire tumor bleef spoorloos. Begin juni begon ik met heftige chemokuren in het ziekenhuis van waaruit ik was doorgestuurd. Ik had zelf mogen aangeven waar ik de chemo wilde ondergaan namelijk. Na vier kuren wilde de arts stoppen met de chemo, omdat de uitzaaiingen maar minimaal kleiner werden en mijn lichaam er teveel onder leed.
Opnieuw op gesprek in het Erasmus. Daar werd mij verteld dat de uitzaaiingen niet meer gegroeid waren, dat was sinds lange tijd een beetje goed nieuws. Nu is het afwachten tot 12 november (2021). Dan ga ik weer door de scan in het Erasmus en hoop ik dat ze iets kunnen vinden dat tot een diagnose kan leiden. Wie weet dat dat via DNA- onderzoek lukt. Het is een zeer spannende en onzekere tijd waarin we nu leven. We hopen en bidden dat er iets gedaan kan worden. Gelukkig verkeer ik in de situatie dat ik en mijn vrouw alles met ons gezin, familie en vrienden goed kunnen bespreken.
Van PTO had ik nog nooit gehoord.
___
Het is inmiddels 11-december 2021. Na een aantal spannende weken ben ik 12 november door de scan geweest en is bloed afgenomen voor onderzoek, op 15 november had ik weer een afspraak bij de arts en hieruit bleek dat de uitzaaiing in mijn nek was geslonken maar de uitzaaiing tussen de longen iets was gegroeid.
Ook kwam ik in aanmerking voor het nieuwe DNA-onderzoek, Whole Genoime Sequencing. Hiervoor zijn verschillende biopten genomen van de uitzaaiing die tussen mijn longen zit. Voor uitslag van dit onderzoek had ik een afspraak op 20 december. Maar vrijdagmiddag 10 december belde de arts al opgelucht dat door het nieuwe DNA onderzoek de tumor dus de bron van de kanker is gevonden, het zou uit de longen komen. Na afloop van het gesprek vroeg ik of ik opgelucht mocht zijn, natuurlijk zei de arts opgelucht en blij omdat er nu bekend is waar de tumor zit en er nu misschien een gerichte behandeling mogelijk is. Nu heb ik weer een afspraak op 20 december bij de longarts zodat we kunnen bespreken wat de mogelijkheden zijn. Ik hoop door dit positieve nieuws dat er gerichte medicatie mogelijk is en dat die mag helpen.